|
Ana Sayfa | Kayıt ol | Yardım | Ortak Alan | Ajanda | Bugünkü Mesajlar | XML | RSS | |
03-10-2007, 11:47 | #1 | ||
Üyelik tarihi: Oct 2007 Yaş: 35
Mesajlar: 281
Tecrübe Puanı: 17 |
Her bir parçam savrulmuş etrafa Yorgunluk yüzümde,yorgunluk her yanımda En sevdiğim parçamdı kalbim Çünkü en derinlerindeki sendin Bahanelerle avuturdum kendimi Geri döneceğini beklerdim Kopardığın parçamı geri getirmen için Kalbimi bana geri vermen için Kalbim yerinde olmasa da duygularım yayılmış tüm bedenime Ağlamam için yeterliydi zaman Ağlamam için uygundu mekan Sitemim gün geçtikçe artardı yalnızlığıma Küserdim hayata ve yaşama o an Ne kadar anlamsızdı benim için yaşamak Çünkü yaptığım tek şey ağlamak.. Geri geldin.. Döndün sandım.. Sarılmanı beklerken, Benden alabileceğin son parçamı da aldın! Ruhum zaten koparılmıştı.. Ellerim zaten çoktan buz tutmuştu.. Son parçamı almadan önce karşıma geçtin ve birbirimize baktık Yüzümde gülümseme vardı ama çaldığın kalbim kırık Yapabildiğim tek şeydi ya ağlamak, Ağlamak için gözlerim yok artık! ßy veva "Neden Karalıyorum ki Yaprakları?.." serimden bir şiirim.. Ayrıca gördüğüm bir resimden etkilenerek yazmıştım! birçoğunuz görmüşsünüzdür o resmi eminim,şimdi hatırlayacaksınız
__________________ Beşiktaş'ım...hayat sensin!! | ||
|
Bu konuyu arkadaşlarınızla paylaşın |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |