|
Ana Sayfa | Kayıt ol | Yardım | Ortak Alan | Ajanda | Bugünkü Mesajlar | XML | RSS | |
|
Resimler Bu Bölümde Bebek, Doğa, Hayvanlar alemi Araç Araba Komik vb. Konuların Resimleri Bulunur |
| LinkBack | Seçenekler | Stil |
09-08-2009, 20:58 | #1 | ||
∂υмαη ѕα∂є¢є ∂υмαη Üyelik tarihi: Jun 2009 Yaş: 46
Mesajlar: 1.883
Tecrübe Puanı: 22 |
Hadi ben gittim!. Beni gönderdin!.. Ya da ben çekildim hayatından. Peki yüreğindeki çiçekleri kim sulayacak ?.. Kim kovacak hüzünlerini ?.. Kapıcı ahmet efendi mi ?.. Unutma ki!.. Dokunacağın hiçbir erkek ben olmayacağım. Hiçbir erkek benim kadar güldüremez seni. Bu ukalalık da senden bulaştı galiba. Ama ne yapayım, Seviyorum yerimi kimsenin dolduramayacağını bilmeyi... Boşluğum her mevsim üşütecek seni.. ... tek başına uçmaz uzun yol kuşları. Kanatlarının altında eskir nice mevsimler, nice kentler, haritalar ve sahralar. Vaktin geldiğine dair bir his düşmeye görsün anaç kuşun göğsüne... Hemen gökyüzünde daireler çizmeye başlayarak, bir haber yazar semalara: “Toparlanın vakit geldi!” demektir bu onların dilinde... Elbette ki sen de benim gibi, Görgüsüz alışkanlıklarla söylenmiş, Ruhsuz bir “seni seviyorum!”a kızılca kanardın; O yalan ki, Son istekten önce hapşuran mahkuma, “Çok yaşa!” demesi kadar acımasızdır celladın!.. Kayalıkta çakılı yelkenli sana bırakıyorum veda şarkımı. Benim uzaklardaki ölümümün kanında tohumlanışı da kayalar devranının altında değişken köklerle. Yalnızlık! Geçmişe özlem çiçeği canlıı duvarların. Yalnızlık! Yeryüzünde adanmış faniliğim... Kefilim olsun bu söz; ´´Bir gün olacak ve gecenin suretinde biriktirdiğim binlerce düş nöbeti ardından, devralacağım sen'li zamanları...´´ Vazgeçmek... İçindeki acıyan, inceden inceye sızlatan yaralara inat... Gitmek... Uçurum kenarında sendelenen, derin bir aşk niyetine... Ardından... Sarılmak sımsıkı, içindeki beyhude boşluğa... Ve... Unut(a)mamak hiçbir zaman kifayetsiz yokluğunu... Başlamadan biten rüyasıydı umutların... Aşk'ın yerini alan, aşk sanılan... Kaçınılmaz bir yalnızlıktı... ´Ben´i benden eden, anılarımı çalan.... Bir düş(üş)tü... Umuttu... Özlemdi... Oysa ne fark ederdi ki... Nasıl olsa, ´Aşk'ın varlığı da birdi yokluğu da...´ "Uykulu gözlerime taştan kaleler bırakılır. Aklımı kaçırırım çocuklardan, Zaman zaman Karnım tok. Pusarım kaldırıma Kahkahalarım rafine Şikayetim yok. Almayın aranıza Anlayın; Benden kötüsü yok!" "Amalarla keşkeler yarışında Yürekler ve umutlar üzerine bahis. Kazanan, kaybeden kimin umurunda Yürek yaralı umut çoktan tükenmiş Skora ne hacet Ta başında başlıyor tükeniş..." Elbet kar yağacak gözüyle bakabilirdim, Küçükken annemin göndermediği veresiye bakkal panolarına. Üzerine hayaller biçerdim. Bir hayal bırakıyorum buraya, istediğiniz zaman sizler de bırakabilirsiniz.. Ufak oluşları, tatlılığından.. uzayan yollara neden inandın?
__________________
| ||
|
09-08-2009, 21:06 | #2 | ||
Banned Üyelik tarihi: Jun 2009 Yaş: 37
Mesajlar: 1.346
Tecrübe Puanı: 0 | Benim uzaklardaki ölümümün kanında tohumlanışı da kayalar devranının altında değişken köklerle. Yalnızlık! Geçmişe özlem çiçeği canlıı duvarların. Yalnızlık! Yeryüzünde adanmış faniliğim... Seni ben unutmak istemedim ki,uzayan yollara neden inandın? bastan sona kadar cok güzeldi.. resimlerlede daha bi hos olmus paylasim icin tesekkürler | ||
Bu konuyu arkadaşlarınızla paylaşın |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |