Gidenlerin Ardından

[nagihan.1903]

Anladıklarımız anlatmak istediklerimiz miydi, yoksa anlamak istediğimiz gibi mi hareket ettik.Yanlış olan neydi defalarca sorduk kendimize.
Aslında yanlış olan yanlış zamanda yanlış hamlelerde bulunmaktı bunu hep biliyorduk ama yine sustuk.
Kaçmaya çalıştık gerçekten kaçtıkça daha da yakalandık.Hiçbir şey söz verildiği gibi olmadı.Belki de tutamayacağımız sözlerdi bunlar.
Kendimiz yıpranırken yıprattığımızı da unuttuk.Sonra bunun için bir daha yıprandık.Kafamızı karıştıran şey aslında hesapta olmayan olayları yaşamak,hesapta olmayan cümleler kurmaktı.Şaşırdık kaldık bazen kendimize neden böyle oldu diye..Belki biliniyordu nedende, sustuk işte attık yine içimize..Kırık kaldı kalpler her nekadar öyle değil dense de sustuk bunu da attık yine içimize...
.................................................. ...
Gecenin hazin hüznü ardından
Bu sabaha sensiz uyanıyorum
Alışmak zor olsa da bu durma
Seni ebedi kalbime gömüyorum
İçimdekileri sana anlatamadım
Ama akıttığım gözyaşlarımı görsen anlardın
Yalnız sen değildin bu duruma ağlayan
Benimse gözlerim değil yüreğimdi kanayan
Alışmak zor olsa da bu duruma
Ağlıyorum yanıyorum
Sen yoksun artık hayatımda
Bir boşluk bıraktın yeri asla dolmayacak
Her yere baktığımda seni hatırlatacak
İz bırakansız sen asla unutulmayacak
Yüreğimdeki çiçek bir ömür susuz kalacak
Sanki sen benim diğer yarımdın
Bunu sen gidince anladım
Ama bunu sana bir türlü anlatamadım
Olmadı “Yüreğim” yapamadın sen
Bu sevda da alınan kararlar hep zamansızdı…
Gidenlerin Ardından