Dadaşlar Diyari Erzurum

[Meric]

Karakoyunlular ve Akkoyunlular Döneminde Erzurum

Karakoyunlu egemenliği uzun sürmedi.1387' de, Timur Kara-Koyunlu egemenliğine son verdi. Erzurum' a vali olarak torunu Gıyaseddin Sagar' ı tayin etti. Bu sırada şehirde yönetime karşı başkaldırılar süregeldiğinden, Timur 1400' de tekrar Erzurum' a geldi. Yönetime karşı çıkan halkın bir kısmını kılıçtan geçirdi. Timur' un ölümünden sonra ( 1404), Erzurum şehri, Karakoyunlular ve Akkoyunlular la, Timur' un oğlu Şahruh arasındaki kanlı çarpışmalara sahne oldu. Bu dönemde şehir önemli ölçüde tahrip edildi.

Doğudan gelen istilacıların Anadolu' ya girişte karşılaştıkları en önemli askeri üs olma özelliğine sahip Erzurum' un, Anadolu tarihinin en kanlı ve kargaşalarla dolu bu yüzyılında birkaç kez daha yağmaya uğradığı, tahrip edildiği ve halkının kılıçtan geçirildiği bilinmektedir. Bu saldırılar şu şekilde özetlenebilir.

1421' de Timur' un oğlu Şahruh, Erzurum ve çevresini zaptetti, ve kaleyi kuşattı, ancak şehri alamayarak geri döndü.

1434' de Karakoyunlularla olan mücadelelerinde Şahruh' u destekleyen Akkoyunlu Beyi Kara Yülük Osman, Erzurum' u kuşattı ve ele geçirdi.

1435' de bu kez Karakoyunlu hükümdarı İskender Bey' in eline geçti.

1458 ve 1466' da Akkoyunlu hükümdarı Uzun Hasan, Gürcistan seferi sırasında Erzurum' dan geöti, 1468 yılında ise şehre hakim oldu.

1473' deki Otlukbeli savaşında Osmanlı Padişahı Fatih Sultan Mehmet'e yenilen Akkoyunlular giderek güçlerini yitirdi. Uzun Hasan'ın ölümünden sonra ( 1478) şehrin yönetimi oğullarından Yakup'a geçti. Yakup' un ölümünden sonra ( 1490) çıkan taht kavgalarında şehir büyük tahribata uğradı.

Erzurum, 1502' de Akkoyunlu Devletinin son hükümdarı Elvend Mirza' dan Şah İsmail'

Osmanlılar Döneminde Erzurum

Erzurum ve çevresinin Safevi Devletinin etki alanı içinde kalması sadece 15 yıl sürdü. Osmanlı Padişahı Yavuz Sultan Selim, Mısır seferinden dönüşte Kars ve Pasinler üzerinden Erzurum' a geldi ve şehir çevresi 1517 yılında Osmanlı topraklarına katıldı. Yüzyıllar boyunca şehrin kaderine hakim olan kargaşa, yerini Osmanlı Devletinin, huzur ve sükun dolu yönetimine terk etmiştir.

Kanuni Sultan Süleyman zamanında Erzurum kalesi tahkim edildi ve şehir baştan başa imar edildi. Kanuni'nin birincisi 1534, ikincisi 1548 yıllarında İran üzerine düzenlediği seferlerde, Erzurum şehri, Osmanlı ordusuna önemli bir askeri üs vazifesi gördü.

Kanuni, İran seferinden dönüşte (1535) Dulkadirli Mehmed Han' ı Erzurum Beylerbeyliğine tayin etti. Erzurum şehri ise o dönemde beylerbeyliğine bağlı bir sancak durumundaydı. Erzurum Beylerbeyliğinin sınırları, kuzeyde Doğu Karadeniz Dağlarından Ordu' daki Bolaman Deresine batıda Reşadiye, Zara, Koçhisar ve Kemah' a, güneyde Pülümür, Kiğı ve Malazgirt' e doğuda Tahir Geçidi ve Pasin Ovasına kadar uzanan bölgeleri içine almaktaydı. Erzurum Sancağı da 10 nahiyeden müteşekkildi. Bunlar, Erzurum Merkezi, Karaz, Geçik, Tekman, Karaş - kali, Aşkale, Serçeme, Cinis, Çermeli ve Ovacık nahiyeleriydi.

Kanuni Sultan Süleyman' ın ikinci İran seferinde (1548)beylerbeyliğinin sınırları daha da büyütüldü ve kuzeydeki Gürcü kalıntıları ortadan kaldırıldı.1552 yılında şehir İranlılar tarafından ele geçirilmek istendi, Erzurum Beylerbeyi İskender Paşa komutasındaki beylerbeyi ordusunun yenilmesine rağmen, Erzurum kalesi İranlılara teslim edilmedi. Artan İran baskıları karşısında Kanuni Sultan Süleyman 1553 yılında İran üzerine yeni bir sefer düzenledi, sefer dönüşü (1554) Erzurum' a gelerek şehrin yıkılan kalesini tamir ettirdi.

1853 - 1856 Kırım savaşı sırasında şehrin etrafındaki tabyalar, Ruslardan gelebilecek tehlikelere karşı tahkim edildi ve yeni tabyalar yapıldı. 1855 yılında Kars' ın Ruslar tarafından işgali, Erzurum' un Rus tehlikesine karşı daha iyi tahkim edilmesi gereğini bir kez daha ortaya koydu. Bu gayeyle, 1865' den 1877' ye kadar geçen 12 yılda, Erzurum halkının da yardımlarıyla Aziziye Tabyaları, şehir etrafındaki istihkâmlar ve diğer kışla ve tabyalar inşa edildi.

Osmanlı Devletinin Balkanlarda çıkan karışıklıklarla uğraştığı bir sırada, Ruslar 1877 yılında Balkanlar ve Doğu Anadolu üzerinden bir kez daha Osmanlı topraklarına tecavüz etti. Gazi Ahmed Muhtar Paşa komutasındaki Osmanlı ordusu, Rus ordusunun birbiri ardına Halyaz ve Zivin meydan savaşlarında yenilgiye uğrattı.Ancak, bu savaşlarda Türk ordusu da büyük kayıplar verdiğinden Erzurum tabyalarına çekilmek zorunda kaldı.Ruslar Gürcü Boğazını ele geçirerek, Erzurum' u kuzeyinden baskı altına almaya muvaffak oldular.Rusların batı cephesinde Yeşilköy önlerine kadar ilerlemeleri, Osmanlı Devletini Doğu cephesinde taviz vermek zorunda bıraktı.Yapılan bir antlaşmayla, Osmanlı ordusu Bayburt ve Erzincan' a çekildi.Erzurum ise, kışlamak üzere Rus ordusuna terk edildi. Böylece, Erzurum bir kez daha Ruslar tarafından işgal edildi.

3 Mart 1878' de imzalanan Ayestefanos Antlaşmasıyla Ruslar Erzurum' u terk ettiler. Daha sonra Berlin Antlaşması (13 Temmuz 1878 ) ile Erzurum' un kuzey doğusunda bulunan Artvin, Batum, Otu, Şenkaya, Olur Ardahan, Kars ve Sarıkamış savaş tanzimatı olarak Ruslara bırakıldı. Böylece, Rus sınırı Erzurum' un 105 km. doğusuna kadar yaklaşmıştı. Bu durum, şüphesiz Erzurum için büyük bir tehdit oluşturmaktaydı.