Halkçılık

HALKÇILIK İLKESİNDE İMTİYAZSIZLIK VEYA EŞİTLİK
UNSURU
Atatürkçü düşünce sisteminde halkçılık anlayışı ikinci olarak kanun önünde eşitliği hedefler.Burada söz konusu olan milletin genel hakları dışında hiçbir kişiye veya zümreye ayrıcalık tanınmamaktadır.Bu sebeple Atatürkçülükte halk kanunlar önünde kesinlikle eşitliğimi belirleyen benimseyen hiçbir ailenin,hiçbir sınıfın,hiçbir zümrenin veya hiç bir ayrıcalığını tanımayan insanlardan oluşmuş bir topluluk-tur.Bu esası koruyan kişiler,hatan ve halkçı sayılırlar.
Halkçılığın bu anlamı,Halk Fıkrasının 1923 tarihli Nizamnamesinde yer alınmıştır. Buna göre “Halk Fıkrası nazarında halk mefhumu
,herhangi bir sınıfa münhasır değildir. Hiçbir imtiyaz iddiasında bulunmayan ve umumiyetle ve umumiyetle kanun nazarında mutlak bir müsavatı kabul eden bütün fertler,halktandır.Halkçılık,hiçbir ferdin imtiyazlarını kabul etmeyen ve kanunları var etmedeki mutlak hürriyet ve istiklal tanı-yan ferlerdir.”Benzer tanımlar fıkranın 1927 tarihli Nizamname-sinde (Madde4)ve 1931 tarihli programında da yer almıştır.