Dış Ticarette Koruma Politikası

DIŞ İLİŞKİLER VE ÖDEMELER BİLANÇOSU

Karşılaştırmalı üstünlükler teorisi ülkelerin üretiminde uzmanlaşıp ihraç edecekleri mallarla diğer ülkelerden ithal edecekleri mallar ve böyle bir dış ticaretin gerçekleşeceği serbest alış veriş koşulları hakkında önemli bir gerekçe oluşturmaktadır. Ancak, belli bir ülkede fiilen izlenen politika bundan önemli farklılıklar gösterebilir. Bu farklılığı yaratabilecek belli başlı unsurlara kısaca değinmek teori ile gerçekler arasındaki ayrılığın nedenlerini belirtmek açısından önem taşır.
1- Her şeyden önce, siyasal, askeri v.b kaygıların toplum tercihleri içinde iktisadi kaygılar kadar, hatta bazen ondan da büyük önem taşıdığını unutmamak gerekir.
2- Karşılaştırmalı üstünlükler teorisinin ön gördüğü uzmanlaşmanın kayıtsız biçimde uygulanmasının ve tam serbest bir dış ticaretin sakıncalarına işaret edebilecek çeşitli iktisadi deliller sıralamak de mümkündür.
3- Bir ülkenin henüz kurulma aşamasındaki belli bir endüstrisi, ayni üretime uzun yıllar önce başlamış başka ülkelerin endüstrileriyle serbest bir yarışmaya itildiğinde sonuç, büyük ihtimalle, yeni başlayanın o üretimden vazgeçmesi olacaktır. Oysa, hiç değilse bazı üretim kolları için, belli süre korunarak gelişme fırsatı verildiğinde handikapların kapatılıp rekabete girişilmesi, hatta daha etkili üretim yapabilme imkanları doğacaktır. Yeni genç endüstrilerin korunmasına yönelik bu gerekçede karşılaştırmalı üstünlüklerin haklı göstereceği serbest dış ticaret ve kayıtsız bir uzmanlaşmaya ciddi istisnalar oluşturur.
4- Az gelişmiş ülkeler, az çok uzunca bir uzman perspektifinde koruyacakları üretim yapısına henüz kavuşamamış ekonomilerdir. Bu ülkelerde ekonomik yapı değişimini daha da hızlandırabilmek için bazı alanların korunması haklı gerekçelere dayandırabilir. Bir bakıma, az gelişmiş ülkelerde pek çok üretim kolu yeni genç sanayii kabul edilebileceğinden yaygın bir koruma politikasına konu olabilmektedir.[1]