Fortaiting

SONUÇ:
Bir ülkede forfaiting tekniğinin yaygın ve etkin olarak kullanılabilmesi için öncelikle o ülkede yatırım malları ihracatının artması , orta ve uzun vadeli satışların yapılması ve bu ihracatının riski yüksek olmayan ülkelere yapılıyor olması gerekmektedir.
Ülkemizde 24 Ocak 1980 kararları ile başlayan ihracata dayalı ekonomik büyüme modeli çerçevesinde ihracatçılarımız dış piyasalarda gittikçe artan Pazar payları elde etmekte ve bazı sanayi ürünlerimiz ileri ülke ürünleri ile rekabet edebilmektedir. bütün bu olumlu gelişmelere rağmen , ticaret arttıkça parasal problemler de o ölçüde artmaktadır. Ülkemizde ihracatçılara verilen teşvik ve sağlanan kolaylıkların günümüz dış ticaret koşullarında yetersiz kaldığı görülmektedir.
Son yıllarda , yurt dışında önemli projeleri başarıyla gerçekleştiren taahhüt firmalarının yabancı firmalarla rekabet etmelerinde yardımcı olacak bir imkan olarak forfaiting’in gelişme potansiyelinin bulunduğu söylenebilir.
Bunlara ilaveten , ülkemizde yaşanan ekonomik kriz ihracatı ön plana çıkarmıştır. Dolayısıyla , ihracatçılara sunulan bir hizmet türü olan forfaiting tekniğinin önem kazanmaya başladığı görülmektedir. Bazı bankalarımızın ( İş Bankası, Garanti Bankası, İktisat Bankası ) bu tekniği ülkemiz şartlarına göre revize ederek sınırlı da olsa uygulamaya başladıkları görülmektedir.
Forfaiting işlemi , genellikle yatırım malı ve hizmet ihracının vadeli biçimde gerçekleştirilmesinde söz konusu olmaktadır. Ancak , ülkemiz yatırım malı satıcısı değil , tersine yatırım malı ithalatçısı bir ülkedir. Bu nedenle forfaiting Türkiye’de ihracatçının finansmanından çok ithalatçının finansmanı amacıyla kullanılmaktadır. Türk ithalatçısının bu yöntemi kullanarak yaklaşık olarak 500 milyon dolar düzeyinde bir finansman sağladığı düşünülmektedir. Forfaiting teknikleri ülkemizde 1994 yılının ikinci yarısından itibaren ihracatta da kullanılmaya başlanılmıştır. İhracat forfaitinginin hacmi 40-50 milyon dolar olduğu tahmin edilmektedir.