| |
| Ana Sayfa | Kayıt ol | Yardım | Ortak Alan | Ajanda | Bugünkü Mesajlar | XML | RSS | |
| |
25-02-2007, 23:49
| #1 | ||
| Dişi Kartal   Üyelik tarihi: Jul 2006
Mesajlar: 15.053
Tecrübe Puanı: 35  | Anaçbend'in Ötesi Gülşen bağından geçtim Dostların türküleşen sesini duydum Sevinç gözlerimi tırmalıyor Sevinç, biner ellerimin üstüne, usulcana Ve ben duyarım şahdamarın atışını Yaranın kanayan yanında fitil Ekmeği kana kesmiş insanlar içindeyim Boynu bükük bir dal gibi ortada Tek başına bağırmanın anlamı yoktur Sessiz sedasız çekip gitmenin de “Akşam üstü aman aman hey” Yaranın kanayan yanında fitil Sorarım sana, Olur olmaz bir zaman Aynalara dökülen o gözler kimin? Fildişi bir tarakla saçlarını tararsın Bıçaklar üstüne düşende yürek Yaranıns kanayan yanında fitil Meram Çayı bir incicik dal olmuş Artık balık taşımıyor nedense Arada bir hırçınlaşır Kuduz tutmuş aç it gibi çırpınır Vurur belini toprağa Vurur belini yosunlu dağ eteğine Günler günü kovalıyor Aylar yılı Her geçen gün döne döne Sevdiğim kız gelin olmuş gidiyor Gönlüm ağlar ozanca Umut ile, keder ile yanyana Yaranın kanayan ayanda fitil Türküler söylenir yeşil çimen üstüne Maniler dizilir güzel sevdalar için Usta dillerin somut kalıntıları Susuz kalmış çöller gibi seni arayor Öfke gelir, çöreklenir gözlerime usulca Düşer hayalime mavzerin soğuk yüzü Ve gecenin ortası zifiri bir karanlık Yaranın kanayan yanında fitil Gülşen bağından geçtim Hey dağların kaval çalan çobanı Anaçbend’in ötesine yolum düşecek Sevdalı günlerin acısını duyarım Tomurcuğa dursun bütün çimenler Ağaçlar yeşil yeşil Sular mavi Çocuklar ekmek için ağlıyor Hani senin bereketin ey toprak Uçup giden kuşların izi bile kalmadı Kaldı gör işte Yaranın kanayan yanında fitil Acı poyraz yalım yalım Saçlarımı yalayıp öyle geçiyor Ömrüm, Bir içimlik sığara olsa bile Ölçüvenk düzüne uzanıyor gözlerim Ayıptır, günahtır bana kahredip durma Zaten gönlümün dar noktasında Hüzün çiçek açmış leylaklar gibi Hüzün, gözler kör tarlakuşu Pusulamış oturur Ellerin elimdeydi günün birinde Anımsıyorum Sokaklarda koştuğumuz günleri Usul usul türkülenir gözlerim Şimdi, haşatın bu deminde Umut şahlanmış bir kısrak gibi Koparıyor dizginleri Dörtnala... Salar kendini Kah yoksulun bağrına Kah gelinlik kızların dudağına Akşamın alacası Budanmış dal gibi kalmış ortada Hüzünle dalaşmış kabuğun rengi Hasretim çırpınır bir koyu gölge Tarlada başak, memede süt Tükenmeyen umutları yakalıyorum Karışıyor ellerim yağmurların içine Yaranın kanayan yanında fitil Yeşilin sudaki akışıyla Çiçikler renk bulur, dağlar ısınır Düşer ellerime sevdanın sesi Bu gönlüme ayrılığın acısı Yapraklara çarpınca Gönül sultanıydı çağlayan dere İşgücüm aman aman Dem çekmenin zamanıdır sevdiğim Yarıda bırakılmış yazılar gibi Bir gözümü güvercinler taşıyor Bir gözümü saka kuşu Umarsız geceler vakte ulaştı Ateş çemberinden geçmiş olsak da Umut bugünden sonra Doğan günün eteğine tutunarak Şiir yazan ozanın kucağına soşuyor
__________________ Gönlümle baş başa düşündüm demin; Artık bir sihirsiz nefes gibisin. Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin Akisleri sönen bir ses gibisin. Mâziye karışıp sevda yeminim, Bir anda unuttum seni, eminim . Kalbimde kalbine yok bile kinim . Bence artık sen de herkes gibisin. Eylül 2008 | ||
|  |
 |
| Bu konuyu arkadaşlarınızla paylaşın |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
 |  |
Hybrid-Şeklinde
