Dünyada Yerel Medya Örnekleri

Yerel Radyo Örnekleri

Avrupa

Korsan ya da yasal, kamusal ya da özel, toplumsal, eğlenceye dönük ya da ticari, özgür, yerinden yönetilen, tek başına ya da yasal düzenleme dışında, çok profesyonel ya da ızdırap verecek derecede amatör, mahalle boyutunda yerel ya da bölgesel olsunlar Avrupa'da yöresel radyo istasyonları şaşırtıcı çeşitlilikte bir mozaik oluşturmaktadırlar (Wedell,1991:10). İletişim sisteminin tekelden rekabete açılmasından sonra Avrupa ülkelerine genellenebilecek bir yayıncılık sisteminden söz edilmemektedir. Kimileri Avrupa'da otuz beş değişik yayın modelinin mevcut olduğunu söylemektedir (Wedell,1991).Her ülke kendi kültür ve iktidar yapısına uygun bir model geliştirmiştir. Almanya'nın federasyon sistemi iletişim sisteminde de yerelliği ön plana çıkarırken, İngiltere ve İtalya'da yerellik kamusal zorlamaların sonucu gerçekleşmiştir. Bu çalışmada çeşitli ülkelerde uzun süredir yayında olan yerel radyolardan bazıları incelenecektir.

Fransa

Elektronik iletişim araçları ikinci dünya savaşından itibaren Fransız toplumunda ulus kavramının yerleştirilmesinde etkili bir araç olarak görülmüş ve bu nedenle merkeziyetçi devlet tekelinin varlığı oldukça kabul görmüştür.1982 yılında ise hükümet ve yayın kurumları arasında tampon görevi yapacak bir örgütün, Görsel /işitsel İletişim Yüksek Kurulu'nun kurulmasıyla yayıncılık bağımsız bir kamu hizmeti olarak tanımlanmıştır. Yürürlüğe giren bu düzenlemeyle özel girişim tarafından işletilen çok sayıda yerel radyo istasyonu yasallaşmıştır. Bu düzenlemeye göre özel yerel radyo " bir stüdyo, bir verici ile FM kanalından yayın yapan 500 W gücünde, 30 Km'ye kadar dinlenilebilir olan, kamu hizmetine ayrılmış ya da kamu hizmetinde kullanılmış, haftalık en az 84 saat yayın saati olan, bir dernek ya da şirkete ait olan radyo" olarak tanımlanmıştır. Yerel radyoların reklam almaları yasaklanmıştır. Hükümet bu kararına gerekçe olarak, reklamlara izin verildiği takdirde, elektronik iletişim araçlarının kamu sektörü dışında kalan bölümünün "ticari anlayışın" etkisi altına girebileceğini, bunun ise savundukları ideolojinin tersine bir durum yaratması olasılığını göstermiştir(Çaplı,1995:30).1984 yılından itibaren yerel radyoların reklam almasına izin verilmiştir.

Fransa'da radyo ve televizyon yayınlarının yerelleşmesine olanak veren yeniden düzenleme süreci özellikle azınlık grupların kamusal baskısının bir sonucudur.1981 yılından bu yana yaklaşık 30 topluluk radyo istasyonu kurulmuştur. Bunlar arasında Afrika ve Asyalı azınlıkların, Polonya ve Portekizlilerin sahip olduğu radyolar başta gelmektedir. Bu radyolar diğer özel radyolara oranla dinleyicilerin aktif desteklerini kazanmışlardır.Reklam almalarına izin verilen bu radyolar, reklam verenlerin içerik üzerindeki müdahaleleri endişesiyle reklam almaktan kaçınmaktadırlar. Fransa'da topluluk radyolarına destek veren iki kamusal örgüt mevcuttur. Sosyal yardım fonu (Fonds d'action sociale-FAS), göçmen işçilere ve ailelerine parasal yardım yapmak amacıyla kurulmuş olan bu fon, Fransız hükümetinden destek almaktadır. Elektronik yayıncılık yardım fonu ise, ticari radyoların reklam gelirlerinden toplanan zorunlu bir para ile oluşan bir yardım fonudur. Her iki fon yaklaşık 30 topluluk radyosuna maddi destek sağlamaktadır (Boucaud,1994:89).

Hollanda

Hollanda medya sistemi Avrupa'daki diğer ülkeler gibi ne devlet kontrollü ne de ticari olarak kolayca sınıflandırılamayacak denli karmaşık bir sistemdir. Bu karmaşıklık Dutch tarihinin toplumsal ayrışmasından kaynaklanmaktadır. 10 farklı toplumsal gruba dayalı olarak ayrılmış olması iletişim sistemini de yakından etkilemiştir.Her grup kendi yayıncılık birliğine sahiptir. Bugün Hollanda'da bir Katolik, iki Protestan, bir sosyal demokrat iletişim şebekesi mevcuttur. Hollanda Kültür ve Sağlık Bakanlığı'na bağlı olarak kurulmuş olan medya kurulu (Mediawet) bu iletişim şebekelerinin yayın kurallarını koyan düzenleyici bir işlev görmektedir.

Hollanda Ulusal Yayıncılık Sistemi (Nederlands omroepstichting)-NOS çeşitli yayın kurumları arasında yayın zamanını düzenleyen bir koordinasyon kurulu olarak işlev görmektedir. Bu organizasyonun yayın kurulu her yayın birliğinin üyelerini temsil edecek biçimde örgütlenmiştir. Bu kurul içinde yerel yayın gruplarının ve etnik/azınlık grupların en az bir temsilcisi yer almaktadır. Diğer ulusal yayın yapan televizyon kurumları arasında bir düzenleyici olarak işlev gören NOS kendisi de eğitim, kültürel, haber ve spor programları hazırlamaktadır. Hollanda 3. kanalını kullanan NOS aynı zamanda 20 kadar kuruluşa ( okullar, siyasal partiler, dinsel örgütler, insan hakları örgütleri gibi) kendi kanalı üzerinden yayın saati sağlamaktadır.

Hollanda da ticari yayıncılığa 1990 yılında geçilmiştir. NOS dışında ulusal düzeyde yayın yapan diğer yayın kurumları gelirlerini ruhsat ücretleri (%65), reklamlar(%35) ve üyelik aidatlarından karşılamaktadırlar. Reklamlar haber
bülteni öncesi ve sonrasında blok olarak verilmektedir.

Bölgesel düzeyde 13, yerel düzeyde ise 228 radyo istasyonu yayın yapmaktadır. Ulusal yayın kurumları dışında bölgesel ve yerel yayın kurumları ulusal bütçeden bir pay almamaktadır. Bölgesel ve yerel yayınlar üyelerin yardımları ve yerel yönetimlerin destekleriyle ayakta durmaktadır. 1991 yılından itibaren ise bölgesel ve yerel istasyonların reklam almasına izin verilmiştir. Hollanda'da yerel düzeyde yayın yapan radyo ve televizyon istasyonları ticari ve kamusal olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. Ticari istasyonlar gelirlerini reklamlardan sağlayan ve kar etmek amacıyla yayın yapan, genellikle müzik yayını yapan radyo istasyonlarını kapsamaktadır. Kamusal yayın amacıyla kurulmuş olan istasyonlar bir siyasal, kültürel ya da toplumsal amaç için bir araya gelmiş olan gruplar tarafından kurulan, gelirlerini üyelerin yardımlarından ve yerel yönetimlerin desteklerinden sağlayan istasyonlardır. Bunlar arasında etnik azınlıkların bir raya gelerek oluşturduğu istasyonlar hem izleyici kitlesinin düzenliliği, hem gönüllü katılımcıların desteği hem de bir araya gelmedeki amacın sürekliliği nedeniyle en uzun ömürlü olanlarıdır.

Etnik Azınlıklar Yayıncılık Kuruluşu (Stichting Omroep Allochtonen)-STOA, ise Hollanda da yaşayan etnik olarak farklılık gösteren azınlık grupların temsilcilerinin bir araya gelmesiyle kurulmuş olan bir tür baskı grubudur. Azınlıkların medyadaki temsillerinin izlenmesi kadar, iletişim araçlarına sahip olmalarında tavsiye ve teşvik edici bir kurul olarak 1986 yılında kurulmuş ve Hollanda Kültür ve Sağlık Bakanlığı tarafından resmi olarak kabul edilmiştir.1989 yılından itibaren ise hükümet tarafından düzenli olarak finanse edilen STOA, Hollanda Yayıncılık Sistemi NOS' ta resmi olarak temsil edilmektedir. STOA'nın girişimleri sonucu Hollanda devleti azınlıklara yönelik yayınlar yapma amacını taşıyan kurumları teşvik etmek, ve mali destek vermek üzere girişimlerde bulunmuştur. Bu kuruluşlardan bazıları şunlardır:

MTV (Amsterdam)

Hollanda Sağlık ve Kültür Bakanlığı tarafından kurulan MTV Göçmen Televizyonu olarak da adlandırılmaktadır. Hollanda da yaşayan azınlıkların medyaya aktif katılımlarını teşvik etmek, kendi dillerinde enformasyon sağlamak ve yerel nüfusun etnik farklılıklarına karşılık vermek amaçlarını taşıyan televizyon, SALTO adındaki bir şirketin yayın kanallarını kullanmaktadır. Hollanda azınlık nüfusunu oluşturan Antil, Fas, Surinam ve Türk'ler için kendi dillerinde programlar üretilmektedir. MTV yayın saatini ve süresini tespit etmede özgür bırakılmıştır. Televizyonun gelirleri Hollanda Sağlık ve Kültür Bakanlığı, Amsterdam Belediyesi ve şirketin kendi kaynaklarından sağlanmaktadır. Personelin yetiştirilmesi için özel bir vakıf kurulmuştur. 10 kişinin tam zamanlı, 20 kişinin ise yarı zamanlı çalıştığı bu vakıfta MTV' ye program üretmek için gelen gönüllüler eğitilmektedir.

MOSAIC (Rotterdam)

Hollanda Sağlık ve Kültür Bakanlığı tarafından Rotterdam'da kurulan Mosaic, MTV ile aynı amaçları taşımaktadır. Haftada bir gün (Pazar) iki saat televizyon, haftada 43 saat radyo yayınları vardır. Rotterdam yerel yayıncılık sisteminin açık kanallarını kullanan Mosaic'i oluşturan azınlık gruplar Cape Verdean, Yunan, İtalyan, Fas, Pakistan, Surinam, Türk ve Yugoslav'lardır. Çinliler yalnızca radyo programı hazırlamaktadır. Yayın kuruluşunun gelirleri Amsterdam'da olduğu gibi kısmen devletten, topluluğun bağışlarından ve şirketin diğer gelir kaynaklarından sağlanmaktadır. Gönüllü personele teknik ve prodüksiyon eğitimi vermek üzere herhangi bir bir merkezleri yoktur ancak düzenli çalışacak personel için başka yerlerde eğitim sağlanmaktadır.

MOS (Hague)

MOS ya da Göçmenlerin Yayıncılık Kuruluşu olarak bilinen bu oluşum 1985 yılında Hollanda'da 5 yıldan fazla bir süre yaşayan göçmenlere yerel seçimlerdeki yasal haklarını anlatmak üzere geliştirilen bir projenin parçasıdır. Kendisi de azınlıklar için yerel ayın yapan, LOKATEL adındaki yerel yayın şebekesinin yayın kanallarını kullanmaktadır. LOKATEL'in yayın kurulunda MOS' tan da temsilciler yer almakta, yayın süresi ve saatine bu kurulda karar verilmektedir. Antillian, Surinam. Fas ve Türk dilinde programlar yayınlanmaktadır. Bunların dışında Çin, İtalyan, Kürt, Pakistan, Portekiz, İspanyol ve Yugoslav kökenliler için haftada 8 dakikalık programlar yayınlanmaktadır. Programlar her azınlık grubu içerecek biçimde geniş ve esnek bırakılmıştır. Kuruluşun gelirleri Bakanlık ve yerel otoritelerden sağlanmakta, yeni gelen personel için bir eğitim programı uygulanmaktadır. MOS azınlık gençler için Dutch dilinde programlar üretmeyi de planlamaktadır.

SEGLO (Utrecht)

Utrecht yerel yönetiminin azınlık gruplara yönelik ilgisinin yetersiz olduğunu düşünen etnik gruplarla Utrecht yerel yönetiminin bir araya gelmesiyle oluşan bir kuruluştur. SEGLO Antiller, Arap, Fas, Surinam ve Türk'ler için daha çok haber ve eğitim programı olmak üzere kendi dillerinde programlar hazırlamaktadır.
Yayın Kurumunun geliri bakanlık ve yerel otorite lerden karşılanmaktadır. Kendi eğitim merkezine de sahip olan SEGLO diğer üç kentte varolan yerel etnik yayın kurumlarıyla birlikte çalışmak için girişimlerde bulunmuştur.

Norveç

Yayın yapma tekelinin uzun yıllar devlete ait olduğu Norveç'te Avrupa geleneğine bağlı olarak kamu hizmeti anlayışıyla yayın yapan Norveç Yayıncılık Kurumu-NRK (Norveç Broadcasting Corporation) ulusal yayın kurumu olarak 1933 yılında çıkarılan bir yasayla kurulmuştur. 1988 yılında özerk bir statüye kavuşan NRK bugün bir ulusal televizyon ve iki ulusal radyo kanalına sahiptir. Radyo kanallarından bir tanesi günde bir kaç saat bölgesel yayın yapmaktadır. 1981 yılında muhafazakar hükümet öncülüğünde özel ve yerel radyo ve televizyon istasyonlarının kurulmasına izin veren bir yasayla (Broadcasting Act) yayıncılık üzerindeki tekel ortadan kaldırılmıştır. Yerel yayıncılığa izin veren bu yasadan sonra 1987 yılında Yerel Yayıncılık Yasası (Local Broadcasting Act) çıkarılarak yerel radyoların düzenlenmesi yapılmıştır. Bu yasayla birlikte yerel radyo yayınları izinli hale gelmiş, radyoların reklam almaları yasallaşmıştır. Bu düzenleme radyo reklam gelirleri üzerine bir vergi koymuştur. Bu vergilerden sağlanan gelir ekonomik kaynakları zayıf olan yerel radyoların desteklenmesi amacıyla kullanılmaktadır. Bu politika bugüne kadar kar eden ticari radyolar tarafından pek çok kez protesto edilmesine karşılık işlemeye devam etmektedir.

Yasa yerel radyoların yalnızca bir komüne yayın yapmasını izinli hale getirmiştir . Norveç 450 komünden oluşmakta en küçük komünün nüfusu 1000 kişidir. Yerel radyoların yayın izni Belediye Kurulu tarafından verilmektedir. Yerel Yayıncılık Yasası aynı zamanda Kültür Bakanlığı'na bağlı ve bağımsız bir sekretaryası olan Yerel Yayıncılık Kurulu adı altında oluşturduğu bir kurumla yerel radyo ve televizyonlara verilen yayın iznini geri almakla sorumlu kılınmıştır. 1990 yılına kadar yerel televizyonların reklam almasına izin verilmezken bu tarihten sonra yerel televizyonların reklam alması da izinli hale gelmiştir.

Topluluk Radyoları ve Etnik Azınlıklar

Radyo ve televizyon yayınlarında yeniden düzenleme süreci sonucunda Norveç azınlıklara kendi dillerinde yayın yapma hakkını tanımıştır. Pek çok radyo istasyonu etnik azınlıkların dilinde yayın yapmasına karşılık, çok bu azınlıklar tarafından sahip olunur ve yönetilir. Norveç Topluluk Radyoları Birliği ve Topluluk Radyoları Komitesi, kaç radyonun etnik azınlık dilinde yayın yaptığı konusunda yeterli bir bilgiye sahip değildir. Topluluk Radyoları Yönetimi bile böyle bir enformasyona sahip değildir. Ancak Bergen, Kristiansand, Oslo, Stavanger ve Trondheim gibi yerleşimlerde göçmen ve sığınmacıların bağımsız olmasa bile en azından Norveç radyo istasyonlarının bir parçasında kendi dillerinde yayın yaptıkları bilinmektedir. Güneyde ve Oslo'da Sami toplulukları kendi topluluk radyolarına sahiptir. Norveç Hıristiyan radyolar örgütü bazı etnik dillerde yayın yapmaktadır.Göçmenler arasındaki dinsel liderler de yerel radyo ve televizyonlarda oldukça aktiftir. Örneğin İslamic Ahmaddhya topluluğu Oslo'da kendilerine ait bir radyoya ve bazı kablolu televizyonlarda da program saatine sahiptir(Ananthakrishnan,1994:116).

Norveç'in başkenti olan Oslo, diğer şehirlere nazaran göçmen, sığınmacı ve Sami topluluğu nüfusu açısından en yoğun olan bölgedir. Etnik gruplar arasında medyaya sahip olma oranı da en fazla olan şehirdir. Oslo'da iki radyo istasyonu birden fazla azınlık dilinde yayın yapmakta, dört radyo istasyonu ise tek bir azınlık dilinde (Sami Dilinde) yayın yapmaktadır.Norveç yerel radyoları arasında Göçmen Radyosu ve Sami Radyosu en dikkate değer olanıdır.

Göçmen Radyosu (Radio Tellus)

1983 yılında Oslo'da yayına başlayan ve Göçmen Radyoları anlamına gelen Radio Tellus 9 dilde yayın pay maktadır. Bunlar Çince, İngilizce, Kürtçe, Norveççe,, İspanyolca, Türkçe, Tamil, Urdu ve Vietnam dilleridir. Yaklaşık elli kişilik gönüllülerden oluşan yayın ekibinin yarısını kadınlar oluşturmaktadır. Radyoda çalışma gönüllülük esasına dayandığından herhangi bir kişiye ya da konuma ödeme yapılmamaktadır. Bu sayı içinde Norveçliler oldukça azdır. Şu anda radyonun yöneticisi konumundaki kişi inançlarına göre askerlik görevi yapamayacağı için vatani görevini radyoda yönetici olarak yapmaktadır.

Haftada 11 saat yayın yapan radyonun frekansı FM-101.1(stereo)'dur. Radyo 1991 yılında Norveç hükümeti tarafından 150.000 Kroner'li bir yardımla desteklenmiştir. Radyonun gelirleri arasında reklam yoktur. Radyo Tellus, Norveç'in göçmenler tarafından ve göçmenler için sahip olunan ilk radyosudur. 1983 yılında teknik ve prodüksiyon anlamında amatör bir grup tarafından başlayan radyo RadioOrakel ve Kültür Radio adında feminist radyolarla aynı stüdyoyu paylaşmaktadır. Radio Orakel aktif feminist kadınlar tarafından desteklenen ve reklam geliri açısından oldukça yüksek olan bir radyodur.

Radyo her etnik dilin kendi saatlerinden oluşan programlara ayrılmıştır. Her etnik grubun kendi radyo teknisyeni vardır. Radyoda gönüllülük ve amatör ruh güçlü olduğu kadar zayıftır da. Güçlüdür çünkü, topluluğa ait insanlar herhangi bir karşılık beklemeksizin program üretmektedir. Ancak maddi bir karşılığı olmaması da motivasyonu zaman zaman zayıflatan bir nedendir.

Radyoda yayın yapan her dil grubu birbirinden özerktir ve bu nedenle kendi program prototipleri açısından özgürdür. Her ay yapılan istihbarat toplantılarıyla topluluk temsilcileri bir önceki ayın değerlendirmesini yapmakta ve gelecek ay için program ve saat planı yapmaktadır. Toplulukların yayın saati değişmemektedir ancak program içeriklerinde oldukça esnek olabilmektedir.Ancak toplulukların üyelerinin radyoya gönüllü olarak katılmaları zaman içinde katılımcıların sık sık değişmesine neden olmakta bu durum radyonun işleyişinde ve yeni gelenlerin eğitilmesinde problemlere neden olmaktadır.

Program politikası temel olarak etnik topluluğun problemlerine ve Norveç toplumunun bilgisine dayanmaktadır. Radyoda yer alma ve çalışmak için herhangi bir topluluğun üyesi olmak ve gönüllülük esastır. Ancak radyonun genel politikası ideolojik ve pratik olarak ırkçılık karşıtı olmaya dayandığı için, radyoda yer alacak grup ve kişilerin bu politikayı paylaşmaları beklenmektedir. Radyo Immigrant herhangi bir politik grup parti ya da dinsel toplulukla organik bir bağlantı içinde değildir. Kendisini laik olarak tanımlayan radyo toplumsal adaletsizlikler üzerinde eleştirel bir anlayış geliştirmeye çalışmaktadır. Farklı etnik gruplar arasında bir iletişim ağı oluşturmak radyonun temel amacıdır.Program prototipi içinde özel bir önem taşıyan haberler genel olarak ülkede ve dünyada olan bitenin duyurulması kadar, dilin ait olduğu ana ülkenin haberleri de özel bir yer taşımaktadır. Bunun dışında folk-müzik, eğitim ve kültür programları ve azınlıkların haklarıyla ilgili programlar söz edilmesi gerekenlerdir. Canlı telefon bağlantıları da dinleyiciler ve radyo arasında önemli bir iletişim kaynağıdır.

Gönüllü amatörlerden oluşan radyo çalışanları için teknik ve prodüksiyon eğitimi özellikle başlangıçta önem kazanmaktadır. Radyo sistematik ve yapılanmış bir eğitim programına sahip değildir. Yaparak öğrenme esastır. Program üretimi eğitim için temel formdur. Ancak yeni katılımcılar için düzenlenen bir hafta sonu programıyla radyonun ırk ilişkileri bağlamındaki ideolojik politikası, radyonun yapısı ve katılımcıların sorumluluk ve görevleri anlatılmakta, stüdyo hakkında genel bir bilgi verilmektedir. 1990 yılında yapılan bir girişimle radyonun teknik ve prodüksiyon eğitimi için yapılanmış bir program yürütmesi tasarlanmış ancak radyonun maddi olanakları nedeniyle böyle bir eğitimin sürdürülmesi olanaksız olmuştur. Düzenli olmayan ancak zaman zaman bilgilerine başvurulan kaynak üniversitelerdir. Fredrikstad'da bulunan Gazetecilik Enstitüsü, çeşitli zamanlarda topluluk radyoları üyelerine ve gazetecilere hatalık kurslar düzenleyerek program üretimi ve teknik donanım için bilgiler vermekte aynı zamanda Azınlık konularını ilgilendiren konularda seminerler vermektedir.

Radyo düzenli bir gelir kaynağına sahip değildir.Reklam alınmamaktadır. Gönüllülük esasına dayandığı için topluluklardan gelen bağışlar ve sponsorluk en önemli gelir kaynağıdır. Norveç Topluluk Radyo'ları yardım Fonu zaman zaman bu tür radyolara kısmi bağışlarda bulunmaktadır. Radio Immigranten 1991 yılında Norveç Topluluk Radyoları yardım fonundan 150.000 Kroner'li bir yardımla desteklenmiştir.

Radyo stüdyosu diğer iki radyoyla birlikte 9 etnik grubun ortak stüdyosudur. Bu edenle program üretimi, kurgusu ve kayıtları belli sorunlar yaratmaktadır. Bu nedenle yayın dillerini genişletme olanağı da oldukça zayıftır. Oslo'da yaşayan Finlandiyalı gruplar, Farsi dillerini konuşan topluluklar ve kimi azınlıklar kendi dillerinde yayın yapmak üzere beklemektedir.

Şimdiki biçimiyle bağımsız etnik azınlık medyaları çalışanlar için mesleki bir süreklilik yaratacak olanaklara sahip değildir. Ancak bu medyalar çalışanları için hakim iletişim araçlarında ve bu araçlarda yer alan azınlıklarla ilgili programlar için bir başlangıç oluşturmaktadır.

Sami Topluluk Radyosu

İsveç, Finlandiya gibi Kuzey ülkeleri ve eski Sovyetler Birliğine dağılmış olarak yaşayan ve Norveç'in yerli nüfusunu adlandırmak için kullanılan Sami'ler (ya da Lapps'lar) Norveç'te büyük bölümü Oslo'da olmak üzere 30.000 kişiden oluşan yerli nüfustur. Büyük bir kesimi balıkçılıkla uğraşmakta, bir kısmı gezici işçilik yapmaktadır. Samiler yaşam biçimi ve meslek açısından bir bütünlük oluşturmadığı gibi, Sami dili de bölgeden bölgeye değişen farklılıkları içermektedir. Danimarka kolonisi olduğu dönemlerde Norveç'te yaşayan Samiler açık asimilasyon politikasıyla karşılaşmışlar, kendi dillerini, kültürlerini yaşayamamışlardır. 1960'lara kadar asimilasyonla karşılaşan Samiler'in kendi dillerini öğrenebilecekleri dersler ancak 1967-68 yılına denk gelmiştir. 1970'lerde Sami topluluğu, yerleşim bölgelerine yapılacak bir hidroelektrik barajına muhalefetleriyle gündeme gelmişler, Norveç hükümetine karşı yürüttükler kampanya çevrecilerden ve barış örgütlerinden büyük destek almıştır.Doğal hayatı korumaya yönelik kampanya başarıya ulaşmasa da bu sorun Sami'leri bir etnik topluluk olarak varlıklarının duyurulmasında, Sami kimliğinin tanıtılması ve kabul edilmesinde önemli bir dönüm noktası olmuştur. 1989 yılında Anayasaya Sami dilinin tanındığına ilişkin bir madde konmuş, aynı yıl Sami Parlamenter parlamentoya girmiştir.

Sami topluluklarının kimlik mücadelesinde medya önemli bir aracı olarak belirmektedir. Sami halk sanatçıları ve geleneksel tiyatrosu Sami dilinin, edebiyat geleneğinin yaşatılmasında önemli roller üstlenmişlerdir. Avustralya Yerlileri'nin işbirliğiyle gerçekleştirilen bir belgesel ve Norveç hükümetinin desteğiyle yapılan bir diğer film söz edilmesi gereken örneklerdir. Sami dilinde yazılmış 10 edebiyat kitabı her yıl hükümet tarafından bastırılmaktadır. Sami dilinde yayınlanan ve "Sami Aigi" adında düzenli bir gazete mevcuttur.

Radio Ofelas- Sami Radyosu

Topluluk radyosunun Samiler arasında gelişimi azınlıkların kimlik mücadelesinde önemli bir yeri oluşturmaktadır. Sami dilinde yayın yapan üç radyo yanında kimi yerel Norveç radyoları ve Hıristiyan radyolar Sami dilinde yayınlar yapmaktadır. Samiler tarafından kurulan ve Sami dilinde yayın yapan radyo istasyonları "Guuvdageainnu Lagasradio", "Radio Siellan" ve "Radio Ofelas" tır.
Radio Ofelas, "Oslo Samiid Aser" Sami organizasyonu tarafından kurulan ve Oslo'dan yayın yapan bir radyodur. Sami dilinde, kültür ve müzik programları ile haber ve tartışma programlarına ağırlıklı olarak yer vermektedir.

Ticari bir Radyo olmayan Radio Ofelas'ın gelirleri reklama dayanmamakta ancak, işçi sendikaları ve yerel yönetimler tarafından desteklenmektedir.

Radyonun başlıca rolü Oslo'da yaşayan Sami topluluğu için temel enformasyon kaynağı olmak olarak tanımlanmaktadır. Radyo, Sami dilinin ve kültürünün geliştirilmesinde iyi tanınan Sami sanatçılarıyla birlikte yapılacak programların etkili olacağını düşünmektedir. Radyonun politik rolü ise ikili bir biçimde kendini göstermektedir. Sami radyosu aracılığıyla etnik kimliklerin farklılıklarının tanınmasında bir meşruiyet ortamı yaratmak. İkinci ve daha doğrudan tanımlanan bir politik amaç ise Sami topluluğu içinde etnik bilinci yükseltmek ve topluluk içinde aktif politikayı özendirmek. Radyo seçimlerde parlamentoya aday olmak üzere Sami topluluğu üyelerine çağrıda bulunmakta, teşvik edici bir politika yürütmektedir. Sami topluluğunun pek çok üyesinde varolan korku etnik kimlikleri nedeniyle çeşitli biçimlerde haksızlığa uğrayabilecekleridir ve bu nedenle topluluğun üyelerinin bir kısmı kendi kimliğini Sami olarak açıklamaktan imtina etmektedir. Radyo Ofeals Sami topluluğu arasındaki bu korkuyu ortadan kaldırmaya ve topluluğu etkin hale getirmeye çalışmaktadır. Radyo Ofelas göçmen radyosu ve diğer azınlık radyolarıyla da işbirliği içerisindedir. Aynı zamanda Latin Amerikalı yerli kadın gruplarıyla ortak olarak planlanan Avrupa'nın Amerika üzerindeki etkisi belgeseli söz edilmesi gereken örnektir.

Düzenli bir gelir kaynağının, yetişmiş bir personeli ve yeni gelenler için düzenli bir eğitim olanağı olmaması, gönüllülük esasına dayalı personele herhangi bir ödeme yapılaması radyonun en büyük sıkıntısıdır.